Kelly zegt foert!

Ik ben Kelly en ik zeg foert!

Aflevering 1

Het is zover, ik mag je officieel voorstellen aan mijn gloednieuwe podcast, Kelly zegt foert! Okselvijvers vol confetti en heel veel goesting.

In deze aflevering vertel ik je:

  • Waar de titel van mijn podcast vandaan komt 

  • Wat ik wil doen 

  • Waar ik zelf foert tegen moest zeggen om deze eerste aflevering te durven opnemen

  • Over de opdracht die ik aan mijn man gaf en wat dat met een oude liefde te maken heeft 

  • dingen die er al onmiddellijk voor zorgen dat ik een explicit language label op deze aflevering moet plakken 

  • Een les die ik onlangs leerde over minder impulsief zijn in je koopgedrag 

Dit werd vermeld in de aflevering: 

Hey daar, en welkom in deze allereerste aflevering van mijn eigen podcast. OMG en ook wel wattenhel, zoals een van mijn twee kinderen het zou zeggen.
Het is eindelijk zover en tegelijk denk ik als ik eerlijk ben: is het al zover? Ben ik wel klaar? Ga ik dat hier wel kunnen, in mijn uppie? Zit iemand hier uberhaupt op te wachten?
Allemaal vragen waarop ik samen met jou het antwoord zal ontdekken. Ik ben ook van plan om samen met jou te ontdekken wat deze podcast juist gaat worden.
Ik kan wel al een paar dingen verklappen waar ik minstens over heb nagedacht.
De titel, eerst en vooral. Ik wilde een mooi woord, liefst Vlaams, en blijkbaar onbewust ook met oe. Want de twee woorden die bleven terugkomen waren dus foert, en goesting.
Goesting, omdat ik dat gewoon een heel mooi woord vind, en omdat ik al lang goesting had om deze podcast te maken en het gesprek aan te gaan. Met jou en met mensen die mij boeien.
Telkens ik een lijstje maakte van mensen die ik graag wilde spreken in mijn eigen podcast, dan kwam ik tot het besef dat het mensen zijn die goed zijn in goesting cultiveren, maar daardoor ook goed moeten zijn in foert zeggen tegen bepaalde dingen. Je kunt immers niet alles. En ook ik heb foert moeten zeggen tegen een aantal zaken om überhaupt deze aflevering te durven opnemen. In mijn uppie.
Ik kon niet beginnen zonder eerst foert te zeggen tegen de gedachte dat ik al helemaal moet weten hoe Kelly zegt foert eruit gaat zien voor ik eraan begin. Net als tegen de gedachte dat het al een bepaalde vorm moet hebben en af moet zijn. Of foutloos. In West-Vlaanderen zeggen we dat je geen pannenkoeken kunt bakken zonder eiers te breken. En je kunt geen podcast opnemen zonder fouten te maken of iemand voor het hoofd te stoten. En dat is oké.
Ik zeg foert tegen al die haast automatische gedachten die me waarschuwen voor het gevaar van niet tof gevonden te worden door iedereen. Ik ga ook foert zeggen tegen dat gekke idee, dat het daarom draait: iedereen gelukkig houden. Echt, fuck that shit.
Ik ga in elk geval proberen om hier alle eiers te breken die nodig zijn om hier de podcast van te maken die jou en mij kan helpen om dingen in vraag te stellen en tegen het licht te houden rond normen en rollen en verwachtingen en wat je beter zou doen en hoe snel en hoe dat er dan allemaal zou moeten uitzien. Ik stel me de vraag hoe we onszelf beter kunnen leren kennen en omarmen. Zodat ook onze relaties met anderen oprechter en beter worden.
Het is mijn plan om hier mijn neus te volgen, om mij te smijten en te amuseren en alle vormen van perfectionisme de deur te wijzen van zodra ik ze zie opduiken. Ik ben net als jij een echte mens, en ik heb ook nog eens een brein dat lichtjes anders werkt dan dat van de zogenaamd gemiddelde mens. En ik ga dat niet wegsteken. In de volgende aflevering ga ik je vertellen waar ik onder andere af lijk te wijken van de zogenaamde norm en wat dat mij al heeft gebracht. Kakdingen en ook fantastische dingen. Zoals dat gaat, in een echt leven.
Dit wordt dus waarschijnlijk de minst gepolijste podcast in je feed, en dat is eigenlijk ook mijn bedoeling.
Dit is dus ook mijn deel twee. Een nieuw begin, wat mij betreft. Ik kan niet wachten en ik doe het een beetje in mijn broek.
Mede omdat ik het ook niet helemaal alleen wil doen. Ik heb mijn sound engineer die ook mijn man is, teen en tander laten bestellen op het internet. Een mobiele podcast-studio, eigenlijk. Met uitklapbare staanders en micro’s en bakjes waarover hij me heeft verzeker dat ik ermee ga kunnen werken als ik zijn checklist volg. De bedoeling is dat ik de baan opkan met dat gerief, een beetje als reporter ter plaatse.
Want dat was toch ooit mijn eerste liefde, interviews doen en gaan babbelen met mensen die ik de max vind. Zo is die podcast ineens ook een mooi excuus om wat vaker buiten te komen.
Vanaf nu voorzie ik je om de twee weken van een episode. Dat is het plan. Over dingen waar ik foert tegen zeg en dingen die ik wil omarmen. Soms alleen, soms met mensen die ik heel graag voor mijn mobiele microfoon sleur om de conversaties aan te gaan waar we volgens mij nu nood aan hebben.
Laat je verrassen en wees bereid om mij dingen te vergeven die samenhangen met mijn menselijkheid. Dan doe ik bij jou hetzelfde.
Soms zal het dieper gaan dan anders. Ik wil eigenlijk net zo goed een koffieklets kunnen doen met jullie als praten over trauma en codependency en andere thema’s waar ik mee bezig ben in therapie of coaching.
Misschien werk ik met seizoenen, misschien niet. Ik ga zien wat het geeft en waar ik kom. Ook alles al willen en moeten weten en willen controleren is een vorm van perfectionisme die ik op dit moment eigenlijk niet nodig heb. Het kan dat je niet goed weet wie ik in godsnaam ben, en toevallig hier bent aangekomen, misschien binnen een paar jaar en start bij episode 1, zoals mensen soms doen.
Allemaal goed, je gaat me hier sowieso wel leren kennen.
In aflevering twee vertel ik je wat meer over mij aan de hand van een pak weetjes en een paar labels.
En dan nog iets.
Als je mijn wekelijkse nieuwsbrief al krijgt, die #vergeetniettekijken heet, dan weet je dat ik niet vies ben van een goede tip. Ik ga elke episode eentje proberen mee te geven. Als het oké is. En als het niet oké is ook. Ik heb lang nagedacht over een gepaste titel, en het is geworden: …… “de tip van de week”. Lijkt me helder en helder is altijd goed.
RUBRIEK: de tip van de week: uitgesteld kopen met koopdag!
Heb jij ook soms het gevoel dat het dringend tijd wordt om wat minder te kopen? Ik ging een tijd geleden een koffie drinken met Maaike Verstraete, van de podcast Bruto Nationaal Geluk. Zij vertelde me dat ze een koopdag heeft per maand. Hoe zit dat? In plaats van impulsief te kopen op het moment dat ze iets ziet in een webshop of een bakstenen winkel, neemt ze notitie. Dat kan in je bujo of de notities app op je telefoon.
Op een vaste dag in de maand houdt zij koopdag. Dan overloopt ze de lijst en koopt ze waar ze nog altijd zin in heeft. Heel vaak wil ze na die periode bedenktijd helemaal niet meer wat zo urgent leek. En wat ze wel nog wil, gunt ze zichzelf volledig. Ik vind het wel cool, zeker omdat ik de afgelopen maanden echt wel een beetje te veel mijn best heb gedaan op Vinted, als ik heel eerlijk ben.
En zo zijn we aan het einde van episode 1 gekomen. Ik hoop dat je het tof vond om te luisteren.
Heel graag tot de volgende!

Heb je genoten van deze aflevering? Laat dan zeker even een review of rating na op Apple Podcasts of Spotify. Zo kunnen anderen ook mijn podcast ontdekken.