De 50 beste adviezen ooit

Hey daar, welkom in deze jubileum-aflevering van Kelly zegt Foert. 50 afleveringen, ik moest daar van mezelf wel even bij stilstaan. Dat we al daar zijn. En hoe zalig ik het nog altijd vind om deze podcast voor jou te mogen maken, en dat jij ernaar luistert en me soms laat weten wat dat zoal teweeg bracht.

Terwijl wij elkaar meestal niet kennen.
Toch heel speciaal altijd voor mij, om dat te horen.
En een extra motivatie om hiermee verder te doen.

Het is ook via de podcast dat jullie vaak in mijn online trajecten terecht komen, en daarna 1 op 1 gecoacht worden. Het blijft dus lang niet altijd eenrichtingsverkeer, en ik vind dat heel tof.

Dus merci om hier te zijn!

Ik wilde voor deze vijftigste aflevering iets speciaals doen.
Het leek me leuk om jullie 50 beste adviezen te delen. Maakte niet uit of je dat advies kreeg van een toevallige voorbijganger, een ouder, therapeut of leerkracht. Ik deed een oproepje via Instagram en mijn nieuwsbrief, #vergeetnietekijken, en er kwam zoveel leuks binnen!

Elk advies dat in deze aflevering zit, ontvangt binnenkort een pakketje foertstickers. Mijn advies is: plak er je omgeving maar helemaal vol mee.

Bij wijze van nostalgie begin ik graag met mijn allereerste gast, die ondertussen een beetje een verre maar wel hele fijne vriendin van mij is geworden.

Eline Catseman, die in aflevering 4 zat, over verdriet uit je systeem. Dit is het beste advies dat zij ooit kreeg:

> Helpen is prachtig, behalve als je iets doet om bij jezelf of bij de ander iets op te vullen, en eigen pijn te vermijden, of om gezien te worden. Dan kan het alleen maar verzwakken.

Dankjewel Eline, het is een advies dat mij alvast doet nadenken.

Ik ga verder met nummer 2, van Kristien, die het advies van haar start to run trainer kreeg:

> “de truc is om niet te snel te lopen.”
>
> Dat heeft het verschil gemaakt tussen nooit verder geraken dan les 7 en vlotjes de 5km halen. En nu denk ik bij de start van elk nieuw projectje: ‘Niet te snel lopen!’

OMG Kristien, ik voel hem helemaal. Merci!

Advies 3 komt van Dorien uit Puurs:

> Je mag altijd nee, zelfs als je eerst ja zei!

Dat is zo goed om weten, inderdaad. Wij mogen van gedacht veranderen, dat is zelfs niet eens strafbaar.

Ann uit Grembergen heeft een advies dat eigenlijk een vraag is. Een hele belangrijke vraag wel, want ik gebruik hem ook regelmatig.

> De vraag “Moet. Ik. Dit. Nu. Doen?” Waar bij de vraag herhaalt door telkens de nadruk op volgende woord te leggen en te zoeken of er alternatieven zijn. Zo kom je uiteindelijk bvb op wil jij dat volgende week delegeren ? 😉

Is het moeten of denken dat je niet anders kan?
Kan het anders? Moet IK dit doen? Of kan ik hulp vragen? Moet ik het NU doen? En moet er eigenlijk wel iets gedaan worden? Dikke vette of niet, dit advies.

Nummer 5.

Annelies uit Opwijk heeft een advies dat ik graag koppel aan onze aflevering over ons kapitalistisch gedachtegoed:

> Wens nooit iemand een welverdiende vakantie. Rust moet je niet verdienen. Geef liever gewoon een compliment als je toch iets wil zeggen over hun werk van de voorbije weken.

Zot he, hoe we dat allemaal doen? Dik verdiend. Alsof dat inderdaad nodig is. Merci Annelies, point taken!

Liezelotte uit Ledeberg stuurde een tip naar mijn hart:

> Dat je je mooiste kleren elke dag mag dragen.

OMG yes. Dat je niet moet wachten om je beste servies uit te halen. Dat je letterlijk niet moet wachten om je glitterkleed te dragen tot de feestdagen. Dat glitteren elke dag mag. Of er goed uitzien. I like en eens!

Advies 7 komt van Tina:

> Het is niet omdat je iets goed kan, dat je het ook moet doen

Mijn beste vriendin Louise geeft daar altijd het voorbeeld bij van de vaatwas kunnen. Dat ze dat megagoed kan, maar er haar job niet van zou willen maken. Hoe vaak doen we dat wel, als we er niet mee opletten?

Nummer 8 is er een van Liesbet uit Vilvoorde:

> Ik ben nogal een notoire twijfelaar. Ook als ik al keuzes heb gemaakt of een weg heb gekozen, durf ik dan toch aan het twijfelen slaan. Doe ik het juiste, is dit “normaal”? Mijn therapeut gaf me een heel simpel advies dat ik nog altijd koester. “Twijfel je, kies dan wat voor jou als het meest positieve voelt.” Dit helpt me heel erg om los te komen van externe validatie of ‘wat maatschappelijk aanvaard is’ en te luisteren naar wat ik zelf voel en wil. Ik vind het dus een heel fijn advies dat ik ook al heb doorgegeven aan andere twijfelaars.

Mooi! Een vraag die ik me graag stel is: voelt dit als groei of beperking?
Helpt mij ook als ik twijfel. Merci om deze te delen!

Advies 9 al, van Friedel, die er ineens drie meegeeft, maar dat zie ik volledig door de vingers!

> Geloof niet alles wat je denkt (Deze heb ik van jou).
>
> Grief is love with no place to go. Hierdoor zie ik verdriet niet meer als ‘iets slechts’.
>
> Piekeren over een mogelijk slechte uitkomst in de toekomst staat je geluk die je in het nu kan ervaren in de weg. Dit helpt mij om mijn angst onder controle te houden.

Zo mooi, ook van dat rouwen. Is een teken dat je iets of iemand heel graag hebt gezien, leer ik ook aan mijn kindjes. En van dat piekeren: zo juist. Verandert niks, behalve onze huidige ervaring.

Advies nummer 10 van Annelies is een citaat:

> You can never be overdressed or overeducated
>
> Is een uitspraak van Oscar Wilde die een leerkracht Nederlands me ooit deelde en ik nooit ben vergeten. Ik leef ernaar en deel hem ondertussen ook met iedereen die hem horen wil.

Love it Annelies, zo hard mee eens ook!

11 VAN EEN GAST

12 is van Sietske uit Heverlee:

> Van mijn favoriete Nederlandse journalist en podcast maker Aaf Brandt Corstius, bekend van de Zinnetjes van Aaf column in Flow, en uit haar boek Gun iedere kabouter z’n eigen muts: Weet je niet of je iets echt wil? Vraag je dan af: Wil ik dit, of wil ik dit willen?
>
> Van mezelf: Waar geen wil is, ben ik weg 👋

Iets willen willen, zalig! Heel herkenbaar. En die laatste ga ik onthouden. :)

Advies nummer 13 komt van Lenore, ook al uit Heverlee.

> Kijk naar de behoefte achter het gedrag van mensen. is voor mij als (nog steeds maar ik zie het!) pleople pleaser een eye opener geweest. Gaat niet alleen over gedrag van kinderen, maar zeker ook bij partner, collega’s, vrienden… dit zorgt bij mij voor een heel scala aan redenen dat mensen iets doen/beslissen waardoor ik het minder op mezelf trek.

Ja, juist! Niet alles is zo persoonlijk als we het nemen. Wat bewustzijn rond de nood achter de vraag is inderdaad een manier om wat perspectief en begrip te creëren waar er nog geen was.

Dankjewel, Lenore!

14 is er eentje van Maya:

> diep in je buik weet je wat je wil (wijze raad van mijn mama)

Ik heb hier all the feels bij. We zijn het vaak vergeten, maar diep in onze buik weten we het altijd al, inderdaad.

15. Eentje van Birgit uit Wondelgem:

> Het dumpendoorgevendoen principe toepassen in mijn leven. Dumpen wat kan. Doorgeven wat kan. Meer ruimte om de rest te doen. (Van een gezinscoach die mij ondersteunde toen de kinderen klein waren)

Ja. We kunnen veel maar niet alles, en zeker niet alles tegelijk. Mooi!

16. Eentje van Nele uit Peer:

> Ik verloor mijn job tijdens mijn burnout en begon tijdens mijn arbeidsongeschiktheid voorzichtig te solliciteren. Mijn schoonzus schreef me in een whatsappbericht: “En niet vergeten dat solliciteren een zeer negatief proces is! Je krijgt keer op keer een ‘nee’ en je zal slechts 1x een ‘ja’ krijgen en dan stopt het hele proces. Het is nu efkes moeilijk, maar uiteindelijk is dit wat het moet zijn. Komt goed, laat het rustig bezinken 😘” En dat zette de zwaarte om in een lichtere en meer heldere kijk op dat proces. Burnoutherstel is immer al zwaar genoeg, zonder de druk van solliciteren erbovenop.
>

Och Nele, I love this.

Heel dat verhaal van uitverkoren moeten worden en duimen omhoog en omlaag, als je niet oplet geef je er betekenissen aan over jou en je kwaliteiten, terwijl het natuurlijk meer zegt over wat er nodig is op de arbeidsmarkt en wat diegene die tegenover jou zit belangrijk vindt. Wijs advies, houden, die schoonzus!


17. Ines uit Wetteren heeft een advies dat een acroniem vormt.

> ANNA: alles navragen, niets aannemen.´ geleerd van mijn opleider, ging eigenlijk over consultaties, maar eigenlijk ook zó toepasselijk in alle relaties tussen mensen, niet invullen voor een ander zorgt voor minder gemaal en meer duidelijkheid

Heel mooi, deze. We denken zo vaak dat we het al weten, maar checken kan nooit kwaad!

18. Philine heeft een beetje een gelijkaardige:

> Maak in je zorgen het onderscheid tussen feiten en veronderstellingen. Die laatste flikker je er uit. (Mijn ademhalingskinesist)

Slimme ademhalingskinesist, effenaf.

19. Eentje van Marjan uit Schoten:

> Uitersten zijn nooit goed. Te veel, te weinig, te snel, te koud, te goed, … mijn moeder zei dan altijd: ‘te’ is nooit goed, behalve te-vreden!

Yes! Ik zeg dat ook graag tegen mijn kinderen, van die tevreden.

20. Frauke uit Antwerpen

> Maak jezelf vervangbaar (zorg dat je niet onmisbaar bent) - van mijn net gepensioneerde directeur die het goede voorbeeld gaf en toch een heel erg goede directeur was

21. Eentje van Kim:

> Niet per se het beste advies, maar wel hilarisch. Mijn bomma zei altijd: Een man mag alles eten, maar niet alles weten

Oké, I die!

22. Lisa uit Poperinge stuurde deze:

> Niemand heeft ooit gezegd dat het gemakkelijk zou zijn.
> Van Eva Daeleman op yogareis. Persoonlijke ontwikkeling is het voor mij het mooiste dat ik ooit voor mezelf heb gedaan, met liefde voor mezelf en mijn omgeving. Maar het kan verdorie ook vaak heel hard en pijnlijk zijn. Dan denk ik aan die woorden ☺️

Je staat jezelf ook in de weg door te geloven dat alles altijd gemakkelijk moet zijn. Dan onderschat je jezelf.

23. Saar uit Antwerpen

> Er is maar één persoon met wie je voor de rest van je leven door één deur moet kunnen en dat ben jij zelf. En als dat niet zo is moet je daar aan werken. Zei mijn toenmalige baas Martine me toen ik jaren geleden opbiechtte helemaal niet goed in mijn vel te zitten. Ze gaf me een liefdevol duwtje in de rug om in therapie te gaan. En the rest is history. Zo dankbaar voor alles wat dat in gang zette.

Hoera voor therapie!

24. Eentje van Lien:

> Wat voor jou 80% is, is voor iemand anders al 100%

Yes, stop maar met vergelijken, wat maakt het allemaal uit?

25. Laure uit Kalken:

> het beste advies dat ik kreeg van een geweldige coach was om meer stil te staan, zowel letterlijk als figuurlijk, en mezelf de vraag te stellen: wat doet mijn lijf wanneer ik mij te verantwoordelijk begin te voelen?
> Deze vraag helpt me in zaken leren loslaten en op zoek te gaan naar vanwaar die ‘drang’ naar verantwoordelijkheid nemen precies vandaan komt.

26. Nancy uit Gent

> Het advies “goed is goed genoeg” heeft mijn perfectionistische zelve over een tijdspanne van aantal jaar omgetoverd tot iemand die genoegen neemt met wat reeds goed genoeg is. Het perfectionistische extraatje is meestal meer voor jezelf dan voor een ander.

27. Lesley uit NL stuurde

> De guilty van guilty pleasures weglaten en gewoon volle bak ownen wat je leuk vindt! Vanuit uw eigenste blogpost: https://www.talesfromthecrib.be/2015/01/sorry-not-sorry/

28. Ann uit Kessel-Lo

> In sappig West-Vlaams zei mijn grootmoeder als ik het lastig had en me iets teveel aantrok altijd het volgende: ‘schudde e keer je rugge’. Iets in de zin dus van: schud het van je af en laat het van je afglijden. Daarnaast zei ze ook dikwijls: er zal langer geld zijn dan leven. En dat helpt om over geld vooral geen zorgen te maken. Leef, leef, leef dus :-)

29. Eentje van Karla die ze uit mijn masterclass grenzen stellen haalde:

‘Stop met jezelf in 🔥 brand te steken om iemand anders warm te houden”

30. Tamara:

> Ik zocht altijd naar verbinding. Verbinding met mijn ouders, met mijn zus die (te) ver woont. Ik wou verbinding met mijn broer die ik nauwelijks zie. Vrienden, gelijkgestemden en mensen in hetzelfde schuitje. Die verbinding deed me goed, dacht ik. Maar wat ik niet in de gaten had, was dat ik verbinding miste bij mezelf. Mijn hoofd en lichaam waren niet meer verbonden en ik vond amper nog rust. Verbinding zoeken met mezelf was voor mij het beste advies.

31. Sophie uit Herent

> Van een andere tijdsbaas over piekeren over situatie x: noem 10 dingen die zouden kunnen gebeuren. Wat is het ergste dat kan gebeuren? En weet dat dat meestal enkel in je hoofd gebeurt…

32. Mieke deelde er een paar, die ik dan weer graag met jullie deel:

> NIVEA (van jou Kelly, vielen dank!) aka niet invullen voor een ander. Voor een voormalig notoir people pleaser en onzekere imposter heeft dit mettertijd wel
> lichtjes doen branden 💡 beseffen dat je nooit controle hebt over wat iemand al dan niet over jou denkt… zo bevrijdend. Ik blijf het natuurlijk wel tof vinden al mensen mij leuk vinden, maar het hoeft niet meer. En halleluja, dat is zo bevrijdend.


> nooit geschoten is altijd mis (van mijn Pépé, geloof ik) : als je niets probeert en altijd maar in je hoofd blijft hangen, gaat er niets veranderen. Als je iets wil bereiken, heb je in beweging te komen.


> ‘ik ben groot nu’ : ook van jou, Kelly <3 sinds ‘note to self’ klinkt die zin wel minsten 1 keer per dag door mijn hoofd (ik overweeg misschien een tattoo… of niet 😇) als ik weer blijf twijfelen over wat nu wel of niet de goeie keuze is, of ik al dan niet iets mag of moet, ik mag kiezen. Ik ben groot nu. Ik zit aan het stuur van mijn leven. En Kelly, dat heeft mij al zoveel plezier gebracht! Merci!

> of niet ✌🏻 (van jou en Louise) : gaat voor mij ook wat samen met ‘je kan altijd anders kiezen’. Brengt zoveel lucht, zoveel perspectief, breekt vastgeroeste kooitjes open waarvan ik amper wist dat ze bestonden in mijn hoofd.

> ‘reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep, kom terug’ (Spinvis) - ik vul deze zelf nog graag aan met de vorige … ‘of niet’ 😇

Yeah, supercool!

38. Als ik niet gemist heb van tellen
> Debbie: Van mijn vader: bij verkiezingen als vrouw op vrouw stemmen - het meest linkse advies dat mijn rechtse vader me ooit gaf en het enige politieke advies dat ik van hem volg 🤭

39. Eén van Aurélie, waarvoor ik mijn beste Frans boven ga halen:

> Mijn oma zei: UN TIENS VAUT MIEUX QUE DEUX TU L’AURAS —> als ge nu een concrete mogelijk hein ziet, neem da dan want misschien komt er niks later…. (Dus denk niet téveel na maar volg je gut)

40. Van Marianne uit lovely Vlamertinge, my home Town, kreeg ik er een paar mee:

> Als je de kans krijgt om jezelf of iemand anders teleur te stellen, kies altijd de ander.”
> Uit het boek van Glennon Doyle, meegekregen via Werk & Leven en Kelly zegt foert. Toen heb ik bewuster nee gezegd ten voordele van mezelf en dat is allemaal goed afgelopen. Zowel op het werk, als thuis, als met vrienden.
>
> “Ik heb pas tijd voor die taak binnen 6 maanden (werk).” Dat was ok voor de baas. We hebben die taak anders ingevuld.
>
> “Ik kook niet graag, dus ik zou pistolets doen.” En sindsdien krijg ik ook vaker eten, bv. tijdens mijn longontsteking. Zalig toch!
>
> Thuis: “Als de kids treuzelen in de avondroutine, dan zullen zij teleurgesteld zijn en niet ik (bv. geen tv en ik nog steeds wat tijd voor mezelf).”
>
> Ik geef die tip ook mee aan mijn kids van 7 en 9 jaar, ze kennen de quote al vanbuiten :-p

Machtig!

45. Barbara uit Drongen:

> Het gras groeit niet sneller door eraan te trekken -
> probeer dingen niet ‘snel snel te fixen’, sommige dingen hebben gewoon tijd nodig en dan komt het ook wel goed - soms zoeken we een wondermiddel/paardemiddel om snel en geforceerd uit een moeilijke situatie, periode te komen en alles weer ‘op orde’ te hebben. Maar sommige dingen hebben echt hun tijd nodig en dan komt het ook wel

46. Sarah uit Gentbrugge:

> Ik was aan het ratelen bij de therapeut. Over mijn werk. Over dat ik niet wist wat ik goed kon. Dat ik niet wist of ik wel genoeg meerwaarde bood. Of ik daar wel paste enzovoort. En toen zei hij de woorden. Maar Sarah toch. Stop nu eens met streven. BAM. Het kwam binnen. Ik deed zo mijn best voor anderen, om in het vormpje te passen waar ik heel graag in wilde passen. Ik zag het ineens.

Streven vertrekt meestal niet uit onszelf. Zo goed!

47. Annelies uit Herent

> Maak je cirkel rond. (Eentje van jou, die ik heel vaak verkondig en zelf toepas!)