Hey daar, welkom in deze nieuwe podcast. Een podcast over één van mijn lievelingsonderwerpen: vragen stellen en daardoor veel boeiendere gesprekken voeren met jezelf én met anderen.
Weg van smalltalk, want dat is dan weer een van de dingen die ik niet leuk vind en ook totaal niet meester ben.
Ik sterf als ik moet praten over het weer met iemand. Maar ik ben dan weer wel iemand die met Strangers on the train zo’n diepe gesprekken zit te voeren dat ik me nog lang erna afvraag hoe het ermee zou zijn, haha.
Het is niet zo gek dat ik een fan ben van vragen stellen.
Aja, ik ben lang journalist geweest, en ik ben dat ook van opleiding.
Ik ben nieuwsgierig van aard en hou van sterke, gekke of gewoon interessante vragen stellen, aan mezelf of aan anderen.
En ik ben er honderd procent van overtuigd dat onze levens veel beter worden als we leukere vragen stellen, aan anderen, maar zeker ook over onszelf. Ik ga je daar in deze podcast van alles over vertellen, en ik hoop je ook te inspireren om dat zelf vaker uit te proberen.
---
Deze podcast ontstond na een gesprek dit weekend met de sound engineer. Wij zijn in de levensfase waarin wij weer vaker met twee dingen kunnen doen, omdat onze kinderen niet meer ingaan op onze invitaties om mee te gaan als we gaan wandelen of een koffie gaan drinken.
Tof wel.
Ik poneerde tijdens eens van die wandelingen de stelling dat ik weinig vragen zo lastig vind dan “wat doe jij van werk?”.
Niet enkel omdat mijn job lastig te vatten is in een elevator pitch, maar vooral omdat ik dat zelf een van de minst boeiende vragen is die je aan mensen kunt stellen.
Dan krijg je een antwoord als: ik werk als vertegenwoordiger in een bedrijf dat blauwe pleisters verkoopt voor de voedingsindustrie.
Oké dan.
Daar weet je eigenlijk heel weinig mee. Het is zelden het begin van een tof, verbindend gesprek.
Ik moest terugdenken aan een huwelijksfeest waar wij onlangs op uitgenodigd werden. We zaten toen aan een grote rond tafel met allemaal mensen van het werk van de sound engineer, die ik dus behoorlijk goed ken, en nog een koppel dat niemand aan tafel kende.
We hebben elkaar allemaal begroet, en het gesprek trok zich wel op gang, tot we van het koppel een mooi magazine kregen ter ere van de trouw, met een foto van die ochtend op, en allemaal spelletjes of weetjes.
Eén van de opdrachten in dat magazine was: beantwoord deze vraag met Jari of Nathan, de twee jonggehuwden.
Bv: wie staat altijd als eerste op?
Wie gaat altijd in bad, en wie neemt een douche?
Leuke quiz om met de tafelgenoten te doen, en toen we klaar waren, en Jari en Nathan zo weer wat beter hadden leren kennen, stelde ik voor om hetzelfde te doen met de koppels aan tafel.
Waardoor ik te weten kwam dat iedereen dacht dat ik de langslaper was in ons gezin, terwijl ik meestal al om 5 uur beneden zit.
En ook kennis maakte met de bad afficionado’s in het gezelschap, die net als ik lyrisch waren over de troost en weldaad van een bad nemen.
Om maar te zeggen: we zaten direct op een ander niveau en aan het einde van de avond waren we van nobele onbekenden gegaan naar mensen die beloofden dat ze nooit nog een bad zouden nemen zonder even aan elkaar te moeten terugdenken.
Leuk!
Het deed me ook terugdenken aan een experiment dat ik enkele jaren geleden deed voor een magazine.
Dat heette het second degree dinner, en was iets dat ik online had gezien en heel tof vond.
De gedachte was dat je samen met iemand die je goed kent een etentje organiseerde om andere mensen te leren kennen.
Zowel jij als de ander nodigden daarvoor iemand uit die ze graag beter wilden leren kennen. Die persoon kreeg dan de opdracht om nog iemand uit hun kring mee te brengen die open zou staan voor het ontmoeten van nieuwe mensen.
Op die manier kende iedereen minstens één iemand een beetje.
Op de avond zelf spreek je af op restaurant of bij iemand thuis, en volg je een bepaalde indeling voor de zitplaatsen die bij de regels van het second degree dinner horen.
Iedereen mag zich kort voorstellen: wie ben je, waar kom je vandaan en waar ben je nu vooral mee bezig.
Waar ben je enthousiast over?
Daarna is het tijd voor de boeiendste vraag om de tafel af te gaan: waar worstel je mee op dit moment?
Toen ik jaren terug een second degree diner organiseerde, zorgde die vraag beantwoorden onmiddellijk voor tranen aan tafel, maar ook wel voor veel verbinding en een heel fijn contact met een groep die elkaar nog jaren later is blijven zien.
Ik vind dat een heel fijn concept voor het leggen van leuke contacten, en ga de link naar mijn ervaring en hoe je er zelf één kan organiseren delen in de show notes van deze aflevering 82.
Ik zei afgelopen weekend tegen mijn husbando dat ik een liefdevolle grens ga beginnen hanteren als ik weer eens de vraag krijg die me de kriebels geeft: wat doe je juist van werk?
Dan ga ik zeggen: ik antwoord alleen op leukere vragen.
Bedenk er eens één.
Als je geen inspiratie hebt, dan heb ik een paar vragen voor je voorzien die misschien voor boeiendere gesprekken kunnen zorgen met anderen.
Er zijn er volgens mij zo veel:
- wat is het laatste boek dat je hebt gelezen? (En als iemand zegt: ik lees niet, dan is dat ook een boeiende aanzet voor een verder gesprek)
- kan je goed neen zeggen?
- wie is je grote voorbeeld?
- welk citaat zou je boven je bed willen hangen?
- je gaat ergens eten en ze zetten je een gerecht voor: wat is voor jou altijd een zeer aangename verrassing?
- wat heb jij nu vooral nodig?
- wat is het beste verjaardagscadeau dat je ooit kreeg?
- waar kijk je het meeste naar uit in het jaar dat komt?
- Wat is je lievelingsfilm?
- Hoe ziet jouw perfecte dag eruit?
- wat was je lievelingsvak op school?
Voel je hoe je door dit soort vragen te stellen tot veel meer inzichten kan komen over iemand?
Ik vind het zo grappig dat je soms tot de vaststelling komt dat je elkaar al jaren kent, maar geen benul hebt van welke film de ander steevast de tranen uit zijn of haar hoofd moet wenen.
Of misschien ontdek je wel dat er geen enkele film is die de ander doet wenen, en is dat ook interessant.
Ook leuk: boeiendere vragen stellen aan jezelf.
Ik doe dat elke dag in mijn dagboek.
Wat wil ik nu?
Wat heb ik nodig?
Waar zou ik deugd van hebben?
Maar ook:
- hoe kan ik dit 10 procent gemakkelijker maken?
- wat heeft grenzen of een gesprek nodig in mijn leven?
- wat kan ik hieruit leren voor de volgende keer?
- wat maakt het begrijpelijk dat dit lastig is voor mij?
- wat zijn drie vriendelijkere of zachtere gedachten die ik kan hebben over mezelf?
- wat zou ik iemand anders aanraden in deze situatie?
Als je daarmee aan de slag wilt gaan, dan kan ik je Club Foert aanraden.
Mijn online membership waarin ik je vragen voorschotel waar je zelf op kan sjieken.
Deze maand hebben we het over noden en verzoeken, en hoe je leert te voelen en uiten wat je nodig hebt.
Je bent daar zeer welkom.
Bedankt om te luisteren, en als we elkaar tegenkomen, laat ons dan eens proberen om wat leukere vragen te stellen.
Wij zijn immers allemaal zoveel leuker en boeiender dan de inhoud van onze dagtaak.
Liefs en graag tot de volgende!
Kelly